Slow food

Slow Food - specyfika kuchni włoskiej



Slow Food narodził się jako przeciwieństwo szerzącej się mody na fast food, który zaspokaja potrzeby ludzi przy rozgorączkowanym trybie życia.

Jest to międzynarodowa organizacja Non Profit powstała we Włoszech w 1986. Z samej Italii zrzesza ona ok. 40.000 osób, a na świecie to ponad 80.000 ze 130 krajów na 5 kontynentach.

Ruch ten walczy o przetrwanie coraz rzadziej powszechnych produktów żywnościowych wytwarzanych przez małych producentów i promuje kulturę żywienia dobrej jakości. Organizacja rozpowszechnia i broni tradycji gastronomicznych pochodzących z każdego zakątku świata aby nie zostały zapomniane przez przyszłe pokolenia. Poprzez promowanie różnych przedsięwzięć, publikacje, targi (Salone del Gusto) broni przed masową produkcją w rolnictwie i manipulacją genetyczną.

Slow Food promuje sposób żywienia, który respektuje naturę, tradycję, tożsamość kulturowa mieszkańców i harmonię ekosystemów przy jednoczesnym zachęcaniu do zwolnienia rytmu życia.

Organizacja swoimi działaniami przypomina ludziom o ich uśpionych zmysłach smakowych przyzwyczajonych do kosztowania ujednoliconych posiłków i zachęca do uwrażliwienia podniebienia w kierunku miłości do pożywienia. Wszystko to pozwala potem konsumentom kierować się ku lepszej jakości życia, jak i doceniać owoce jakie daje nam nasza planeta.

ciasto marchewkowe

Skladniki:

4 jajka
1,5 szklanki cukru
1 szklanka oleju
2 szklanki mąki
2 szklanki startej marchewki na drobnych oczkach
1 łyżeczka proszku do pieczenia
1 łyżeczka sody oczyszczonej
2 łyżeczki cynamonu


1. Wbijamy całe jajka do miski i ucieramy z cukrem na puszystą pianę
2. Powoli dodajemy olej, cały czas miksując. Później mąkę, proszek do pieczenia, cynamon i sodę. Całość miksujemy do uzyskania gęstej i gładkiej masy.
3. Dodajemy startą marchewkę i powolutku, dokładnie mieszamy.

4. Całość przekładamy na tortownicę która została wcześniej natłuszczona i oprószona mąką. Czas pieczenia 40-60min, temperatura 180 stopni.

Nasze papuzki

/zdjecia sa z bloga mojej corki-Martiny/

Przedstawiam Wam nasze dwa serduszka- Ughina i Kiwi
Ughina jest z nami od 6 stycznia tegoz roku.Kiwi "dolaczyl" do nas jakies 4 miesiace pozniej.Mozna o nich napisac ksiazke -sa takie kochane.Ta zolta (Ughina)uwielbia jak ja sie drapie po glowie.Moze w tej sytuacji przesiedziec nawet pol dnia.Kiwi jest jeszcze dziki,ale juz da sie jego dotknac,je z reki,nawet na nie wchodzi...